Przemysł Drzewny
Utrzymywanie stałej wilgotności powietrza:
– zapewnia stabilność wymiarową i kształtową obrabianego materiału,
– ogranicza straty materiałowe produkcji,
– zapobiega skręcania się i wyginania elementów, rozwarstwiania, pękania – zwłaszcza końcówek klejonych materiałów drzewnych,
– zapobiega chropowatości powierzchni,
• rozklejaniu się części mebli i łączeń okien i drzwi,
• kurczeniu się i wypaczanie laminatów i parkietu,
• odklejaniu się forniru,
– zmniejsza występujące napięcia elektrostatyczne,
– zmniejsza zużycie farb, lakierów i środków rozcieńczających,
– eliminuje zawartość pyłów i kurzu w powietrzu (zwłaszcza najdrobniejsze frakcje, które są najtrudniejsze do wyeliminowania),
– zapewnia ochrona drewna przez cały proces produkcji.
– zmniejsza ryzyko powstawania pożarów,
– zwiększa bezpieczeństwo,
– gwarantuje uzyskanie idealnej powierzchni po nałożeniu farby lub lakieru,
– zachowuje proces schnięcia pod względem czasu,
– zmniejsza liczbę przerw w ciągu dnia pracy,
ZABEZPIECZENIE PRZECIWYBUCHOWE
Jednym z podstawowych problemów w stolarniach i zakładach przemysłu drzewnego jest pył drzewny powstający podczas mechanicznej obróbki drewna. Do najbardziej zapylonych należą stanowiska pracy szlifierkach, pilarkach tarczowych i formatowych oraz tokarkach. Pyły drewna twardego (dębu i buku) mają działanie rakotwórcze, a niektóre gatunki drewna tropikalnego oddziaływają toksycznie na organizm ludzki. Nawilżanie powietrza zmniejsza stężenie pyłu na stanowiskach roboczych oraz zmniejsza liczbę przerw w ciągu dnia pracy. Zapylenie może być nie tylko przyczyną dolegliwości zdrowotnych i chorób zawodowych lecz stwarza również warunki zagrożenia pożarem i wybuchem.
Kurz, który stwarza największe zagrożenie wybuchowe trudno dostrzec nawet przez szkło powiększające. Cząstki wielkości molekuły najłatwiej wyeliminować z powietrza… Kurzem wodnym. Optymalny skład mgły wodnej (wodnego kurzu) powinien zawierać cząstki o różnej wielkości tak, aby redukcja obejmowała możliwe wszystkie frakcje kurzu. Należy również brać pod uwagę konieczność częściowego odparowania wody do powietrza w celu zmniejszenia napięcia elektrostatycznego, obniżenia ilości tlenu w strefie i obniżenia jej temperatury. Cząsteczki wody najchętniej łączą się z podobnej wielkości cząsteczkami kurzu. Im większa dyspersja wody, tym efektywniejsza redukcja najmniejszych frakcji kurzu – najniebezpieczniejszych z punktu widzenia wybuchowości, lotności i przenikalności.
System Sternal Fog-Ex jest tak zoptymalizowany, aby część atomizowanej wody odparowała i wyparła tlen z chronionej strefy. Jest to zjawisko podobne do odczuwalnego latem wrażenia ciężkości powietrza w upalne, wilgotne dni. Jednocześnie para wodna obniża napięcie zabezpieczając układ przed wyładowaniami elektrycznymi. Powietrze nasycone parą wodną skutecznie zmniejsza ryzyko wybuchu. Pozostała zatomizowana woda łączy się z kurzem powodując jego szybsze opadanie grawitacyjne. Im doskonalsza dyspersja wody tym efektywniejsze łączenie się wody i najmniejszych cząstek kurzu.
Pył drzewny jest tym groźniejszy pod względem wybuchowości, im więcej ma drobnych frakcji, ponieważ opadają one bardzo powoli lub nie opadają wcale. Źródłem zapłonu obłoku pyłu może być otwarty ogień, zaiskrzenie mechaniczne, iskra elektryczna, prądy elektrostatyczne, rozgrzane do temperatury zapłonu elementy maszyn. Najczęściej inicjatorem zapłonu są tlące się cząstki drewna niesione strumieniem powietrza od pilarki tarczowej lub innej obrabiarki do drewna, której stępione a co gorsze z narostem żywicy narzędzia wywołują na skutek tarcia przyrosty temperatury przekraczające punkt zapłonu drewna. Złoża pyłu stanowią niebezpieczeństwo, jeżeli zostaną wzburzone, ponieważ powstają wówczas obłoki pyłu o dużej koncentracji drobnych ziaren, które są przyczyną eksplozji. Wybuch taki występuje niespodziewanie i zmienia się przeważnie w eksplozję łańcuchową. Usuwanie odpadów ze zbiornika powinno odbywać się za pomocą wygarniaczy mechanicznych, tak, aby zbiornik mógł być jak najdokładniej opróżniony. Zbiornik powinien być wyposażony w wewnętrzną instalację wodną gaszącą. Gaszenie ognia może następować przy tym tylko rozpyloną wodą, a nie jej strumieniem. Do urządzeń zmniejszających prawdopodobieństwo lub siłę wybuchu należy zaliczyć systemy nawilżania powietrza.
Producenci klejów zalecają przestrzeganie odpowiednich warunków, które mają znaczący wpływ na wynik klejenia – temperatura otoczenia, materiału i kleju powinna oscylować w granicach 18-20°C, wilgotność drewna 8-10%, a wilgotność względna powietrza między 60 a 70%.